فراتر از یک شک معقول

 

 

 

 

 

 

انجیل حقیقی

یشوآ در هیچ جای کتاب مقدس نمی گوید که انجیل درباره آمدن او برای مرگ برای گناهان ما است.

 

یشوآ چه موعظه کرد؟

خیلی ها وقتی بفهمند که کتاب مقدس انجیل را متفاوت از آنچه همیشه به آنها گفته شده است، تعجب می کند. مطالعه کامل نشان می‌دهد که پذیرش خون مسیح در پرداخت گناهانمان - به همان اندازه که اساساً مهم است - در واقع تمرکز "مژده‌ای" نیست که او آورد و رسولان به موعظه خود ادامه دادند. یشوآ علاوه بر مرگ برای گناهان ما، به عنوان رسولی از جانب یهوه پدر به زمین آمد:

 

خبر خوب این است که یَهُوَه یشوآ را مقرر کرد تا آمدن پادشاهی خود را در اینجا بر روی زمین اعلام کند.

 

• یوحنا 8:38 من از آنچه نزد پدر خود دیده‌ام سخن می‌گویم، و شما آنچه را از پدر خود شنیده‌اید انجام دهید.»

 

• یوحنا 12:49-50 زیرا من به اختیار خود صحبت نکرده‌ام، بلکه پدری که مرا فرستاده است به من فرمان داده است که چه بگویم و چه بگویم. 50 و می دانم که فرمان او حیات جاودانی است. پس آنچه می گویم، همان گونه که پدر به من گفته است، می گویم.»

 

• یوحنا 14:24 هر که مرا دوست ندارد سخنان مرا نگاه نمی دارد. و کلامی که می شنوید مال من نیست، بلکه پدرانی است که مرا فرستادند.

 

• لوقا 4:43 یشوع به آنها گفت: «من باید پادشاهی یهوه را به مردم موعظه کنم.

شهرهای دیگر نیز، زیرا برای این منظور فرستاده شده ام».

در حالی که یشوا به طور قطع مهم‌ترین فردی بود که تا به حال در این زمین راه می‌رفت، کتاب مقدس به وضوح نشان می‌دهد که انجیل ارائه شده توسط یشوا صرفاً در مورد خودش نبود. سخنان او را بخوانید و خودتان این را ثابت کنید:

 

• متی 9:35 یوشع در تمام شهرها و روستاها رفت و در کنیسه های آنها تعلیم داد و انجیل ملکوت را موعظه کرد و هر بیماری و بیماری را شفا داد. 36 چون جماعت را دید، بر آنان دلسوزی کرد، زیرا آنان مانند گوسفندان بی شبان، آزار و اذیت و درمانده بودند.

• مرقس 1:14-15 پس از زندانی شدن یحیی، یشوع به جلیل آمد و موعظه کرد.

انجیل ملکوت خدا، و گفت: "زمان به پایان رسیده است، و ملکوت خدا نزدیک است. توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید."

43

 

• لوقا 8:1 پس از آن واقع شد که یشوع در تمام شهرها و روستاها رفت و موعظه کرد و مژده [انجیل] پادشاهی خدا را آورد.

 

• لوقا 16:16 شریعت و انبیا تا یوحنا بودند. از آن زمان پادشاهی خدا موعظه شده است و همه به آن فشار می آورند.

 

• متی 24:14 و گذشتن آسمان و زمین آسانتر از شکست دادن یک جزء شریعت است. و این انجیل ملکوت در تمام جهان به عنوان شاهدی برای همه ملتها موعظه خواهد شد و آنگاه پایان فرا خواهد رسید.

 

اعلان «بشارت» - بهترین خبری که امروز شنیده می‌شود - که پدر از طریق یشوآ داد، درباره استقرار پادشاهی او بر روی زمین بود. پادشاهی چیست؟

 

اساساً یک ملت است، با تمام شهروندان، سرزمین و قوانینش که توسط یک دولت اداره می شود. در استفاده از کتاب مقدس، پادشاهی همچنین می تواند به معنای خانواده ای از یک پدر و مادر باشد که به یک ملت تبدیل شده است.

 

یک پادشاهی دارای چهار عنصر اساسی است:

1. یک پادشاه، حاکم عالی، یا عامل حاکم؛

2. قلمرو، با موقعیت خاص و خطوط مرزی مشخص.

3. افراد یا شهروندان در آن صلاحیت سرزمینی؛

4. و قوانین و شکلی از حکومت که از طریق آن اراده حاکم اعمال می شود. اگر یکی از این عناصر اساسی را نادیده بگیریم - اگر پیامی را که یشوع از طرف پدر آورده است نادیده بگیریم - ایمانی تحریف شده خواهیم داشت، ایمانی که رستگاری نمی آورد.

 

چه کسی پادشاه خواهد شد؟

هیچ شکی وجود ندارد که پادشاه پادشاهی خدا یشوا خواهد بود. حتی اگر او هیچ قدرت مدنی را در زمان روی زمین اعمال نکرد، پس از بازگشت، او "پادشاه پادشاهان و خداوند ارباب" خواهد بود. اول تیموتائوس 6:15. مکاشفه 19:16; 17:14).

سایر انبیا نیز در مورد پادشاهی که نه فقط اسرائیل و یهودا، بلکه در سراسر جهان خواهد آمد، پیشگویی کردند. اشعیا به ما می گوید:

زیرا برای ما فرزندی متولد شد، به ما پسری عطا شد. و حکومت بر دوش او خواهد بود. و نام او شگفت انگیز، مشاور، خدای توانا، پدر جاودان، شاهزاده صلح خوانده خواهد شد. افزایش حکومت و صلح او پایانی نخواهد داشت، بر تاج و تخت داوود و بر پادشاهی او، که از آن زمان به بعد، حتی برای همیشه، آن را با قضاوت و عدالت برقرار کند. غیرت یهوه صبایوت این را انجام خواهد داد. (اشعیا 9: 6-7)

 

پادشاهی کجا ایجاد خواهد شد؟ باطل غالبی که شیطان بر بشر تحمیل کرده است، این باور است که روح فرد پس از مرگ به بهشت می رود. بسیاری از مردم تصور می کنند که عبارت پادشاهی خدا مترادف با بهشت است، اما کتاب مقدس تعلیم می دهد که وقتی یشوآ بازگردد، پادشاهی خدا بر روی زمین برقرار خواهد شد!

ابتدا، توجه کنید که چگونه کتاب مقدس مفهوم «رفتن به بهشت» پس از مرگ را کاملاً رد می کند. پطرس در روز پنطیکاست به جمعیت می گوید: «ای برادران، اجازه دهید آزادانه درباره داوود پدرسالار با شما صحبت کنم که او هم مرده و هم دفن شده است و آرامگاه او تا امروز با ماست.

.. زیرا داوود به آسمان بالا نرفت" (اعمال رسولان 2: 29، 34). این "مرد بر اساس دل خود خدا" در بهشت نیست، اما هنوز در قبر است! نجات دهنده ما این را تأیید می کند.

• یوحنا 3:13: "هیچ کس به آسمان عروج نکرده است مگر آنکه از آسمان نازل شد، یعنی پسر انسان که در آسمان است."

 

• جامعه 9:5،10 قدیسان مرده عهد عتیق و جدید به طور یکسان در قبرهای خود خوابیده اند و در انتظار رستاخیز هستند - بدون آگاهی.

 

• ایوب 14:14-15 ایوب انتظار برای رستاخیز را این گونه توصیف می کند: "اگر مردی بمیرد، آیا دوباره زنده می شود؟ تمام روزهای خدمت سخت خود را منتظر خواهم ماند تا تغییر من بیاید. شما تماس خواهید گرفت و من خواهم گفت. جواب شما.

 

• مکاشفه 5:10، "و آنها را پادشاهی (نژاد سلطنتی) و کاهنان خدای ما قرار دادی و آنها بر روی زمین سلطنت خواهند کرد."

 

• مکاشفه 11:15 سپس فرشته هفتم به صدا در آمد: و صداهای بلند در آسمان بود که می گفت: "پادشاهی های این جهان پادشاهی یهوه ما و پسرش شده است و او تا ابدالاباد سلطنت خواهد کرد."

 

• مکاشفه 21:21. و آسمانی جدید و زمینی جدید دیدم، زیرا آسمان اول و زمین اول از دنیا رفتند. همچنین دیگر دریا وجود نداشت. آنگاه من، یوحنا، شهر مقدس، اورشلیم جدید را دیدم که از جانب خدا از آسمان نازل می‌شد و مانند عروسی که برای شوهرش آراسته شده بود، آماده شده بود. و صدای بلندی از آسمان شنیدم که می گفت: "اینک، خیمه خدا با مردم است و او با آنها ساکن خواهد شد و آنها قوم او خواهند بود. خود خدا با آنها خواهد بود و خدای آنها خواهد بود. و خدا محو خواهد کرد. هر اشکی را از چشمانشان دور کن، نه مرگ، نه اندوه، و نه گریه، دیگر هیچ دردی نخواهد بود، زیرا چیزهای قبلی از بین رفته اند.

 …

• مکاشفه 21:1 هر که پیروز می شود وارث همه چیز خواهد بود و من خدای او خواهم بود و او پسر من خواهد بود. "رعیت ها و شهروندان پادشاهی چه کسانی هستند؟ حتی اگر یشوع پادشاهی را در سراسر جهان برپا کند، بر تمام جهان حکومت خواهد کرد. روی زمین، همه افراد روی زمین شهروند آن پادشاهی نخواهند بود، همه تابع پادشاه پادشاهان خواهند بود، اما همه وارد آن پادشاهی روحانی نخواهند شد.

 

• یوحنا 3:3 یشوع این حقیقت را به نیقودیموس فاش کرد. هنگامی که نیقودیموس شبانه نزد او آمد، یشوع به او گفت: "به یقین به تو می گویم، اگر کسی دوباره متولد نشود، نمی تواند ملکوت خدا را ببیند."

 

• اول قرنتیان 15:50. پولس به قرنتیان گفت: "گوشت و خون [انسان های فانی] نمی توانند ملکوت خدا را به ارث ببرند؛ و فساد وارث فساد نیست." در حالی که ما بدنی جسمانی و از گوشت و خون داریم، ممکن است وارث ملکوت باشیم، اما نمی توانیم وارد شویم. به طور کامل به ملکوت می‌رویم، و نمی‌توانیم آن را ببینیم، تا زمانی که روح شویم - بدنی باشکوه که در رستاخیز از روح تشکیل شده است.

این بدان معنی است که، حتی اگر همه بشریت تابع ملکوتی باشند که یشوع بر روی زمین حکومت خواهد کرد، آنها لزوماً بخشی از آن نخواهند بود.

متی 25:31-34 هنگامی که پسر انسان در جلال خود و تمامی فرشتگان مقدس با او بیاید، آنگاه بر تخت جلال خود خواهد نشست. جمیع امت‌ها در حضور او جمع خواهند شد و او آنها را از یکدیگر جدا خواهد کرد، همانطور که شبان گوسفندان خود را از بزها جدا می‌کند. و گوسفندها را در دست راست خود خواهد گذاشت و بزها را در سمت چپ. آنگاه پادشاه به کسانی که در دست راست خود هستند خواهد گفت: «ای برکت‌های پدر من بیایید، پادشاهی را که از ابتدا برای شما آماده شده است به ارث ببرید.» پس پادشاهی خدا توسط یشوع اداره خواهد شد و کسانی که پس از زنده شدن از مردگان جلال یافته اند به ارث خواهند رسید. مقدسین رستاخیز شده - شهروندان ملکوت خدا - همراه با آنها حکومت خواهند کرد

یشوآ بر مردمان باقیمانده زمین (دانیال 7:27؛ دوم تیموتائوس 2:12؛ مکاشفه 2:26-28؛ 5:9-10؛ 20:4-6؛ 22:5). قوانین پادشاهی چیست؟

 

• داوران 21:25. قانون صرفاً راهنمایی برای مردم است تا از انسجام، توافق و صلح در روابط مدنی و بین فردی پیروی کنند. بدون یک معیار درک شده، که توسط یک حاکم مقتدر اجرا می شود، هر کس مطابق میل یا میل خود عمل می کند و هیچ چیز خوب یا با ارزشی تولید نمی شود. پادشاهی خدا نیز تفاوتی ندارد.

 

• اول قرنتیان 14:33 خدا پدید آورنده سردرگمی نیست. پادشاهی او صلح آمیز و منظم خواهد بود، زیرا هر کسی که وارد آن شود، داوطلبانه خود را تسلیم قانون - احکام - خدا خواهد کرد. خدا کسی را در پادشاهی خود نخواهد داشت که با الگوی زندگی خود نشان دهد که از او اطاعت نخواهد کرد.

 

• (متی 7:21-23؛ عبرانیان 10:26-31). مکاشفه 12:17 مقدسین را کسانی توصیف می‌کند که «احکام خدا را نگاه می‌دارند و شهادت یشوع را دارند.

این دو عبارت - دوست داشتن خدا و دوست داشتن همسایه مانند خود - به ترتیب چهار فرمان اول و شش فرمان آخر را در بر می گیرد. احکام صرفاً چگونگی دوست داشتن خدا و عشق به انسان را بیشتر تعریف می کنند. ما به طور کلی خدا را با قرار دادن او در اولویت قرار دادن او، با استفاده نکردن از کمک های بدنی در پرستش او، با بیهوده نبردن نام او و با مقدس نگه داشتن روز هفتم سبت دوست داریم. ما انسان را به طور کلی با احترام به پدر و مادر، نه قتل، نه زنا، نه دزدی، نه دروغ گفتن و نه طمع دوست داریم.

 

• یوحنا 14:15 "اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید. "کسی که احکام من را دارد و آنها را نگاه می دارد، اوست که مرا دوست دارد. خودم به او." "اگر کسی مرا دوست بدارد، کلام مرا نگاه خواهد داشت و پدرم او را دوست خواهد داشت و ما نزد او خواهیم آمد و خانه خود را با او خواهیم ساخت. مال من نیست، بلکه از آن پدرانی است که مرا فرستادند.»